کشف دو قطعه سفال نوشته در نوش‌آباد
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۴۵۵۴۷
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ سرپرست هیئت گمانه زنی باستان شناختی در مسجد جامع نوش‌آباد با بیان اینکه این سفال نوشته‌ها عمدتا از محوطه‌های ساسانی و اشکانی به دست می‌آید ابراز امیدواری کرد بزودی با همکاری کتیبه‌خوان‌ها، مضمون این سفال نوشته‌ها رمزگشایی شود.
رضا نوری شادمهانی گفت: با استناد به کتاب تاریخ قم که حسن بن محمد قمی آن را در سده چهارم هجری قمری نوشته، شهر نوش‌آباد را یکی از اکاسره (خسروهای) ساسانی ساخته، ضمن آنکه ابن‌رسته در کتاب خود «الاعلاق النفیسه» از نوش‌آباد به عنوان یکی از منزلگاه‌های بین ری و اصفهان در سده سوم هجری قمری نام برده، اما کهن‌ترین بنای نوش‌آباد مسجد جامع این شهر است که به دوره سلجوقی تعلق دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی گفت: به منظور آگاهی از تاریخ مسجد جامع، روند شکل‌گیری آن، پیشنهاد گمانه زنی باستان‌شناختی در کف ایوان شمالی، کف رواق غربی و جوار مناره سلجوقی از طرف نگارنده ارائه شد که پس از موافقت پژوهشکده باستان‌شناسی و صدور مجوز توسط پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، عملیات گمانه‌زنی آغاز شد.
این باستان‌شناس افزود: خوشبختانه پس از ایجاد و حفر گمانه‌ها به آثار درخور توجهی که عبارتند از کشف دیوار چینه‌ای و آجری در عمق ۱۹۰ متری در گمانه یک، پدیدار شدن جرز خشتی، تنور و دیوار اندود شده با گچ در عمق ۹۵- متری گمانه سه و به دست آمدن چاه تاریخی در گمانه دو، دست یافتیم.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اشاره به اینکه وجود این بقایای معماری و شواهد باستان‌شناختی، چون قطعات سفال، شیشه و فلز حاکی از آنست که در زیر مسجد کنونی بنا یا بنا‌های پیشا سلجوقی وجود دارد، اظهار داشت: از جمله قطعه‌سفال‌هایی که برای گاه نگاری این مسجد بسیار حائز اهمیت است می‌توان به قطعات سفال از نوع اسگرافیاتو (متعلق به قرن چهارم)، قطعات سفال متعلق به سده‌های نخست اسلامی، دو قطعه سفال‌نوشته (استراکا) و یک قطعه سفال ساسانی اشاره کرد
نوری شادمهانی خاطرنشان‌کرد: پس از به پایان رسیدن عملیات میدانی گمانه‌زنی هیئت کاوش، مستندنگاری یافته، ترسیم فنی بقایای معماری، تحلیل و تفسیر شواهد باستان‌شناختی و در نهایت تدوین گزارش را آغاز خواهد کرد
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: باستان شناختی سفال نوشته گمانه زنی قطعه سفال نوش آباد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۴۵۵۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شوفرهایی که خواننده شدند + فیلم
همشهری آنلاین - بهاره خسروی : قصه ها و ترانه های و ماشین‌نوشته های تهران قدیم خط به خطش برای اهالی تهرانی که در گرد و غبار روزگار مویی سپید کرده‌اند پر از خاطره‌های فراموش نشدنی است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
«محمود منیعی» تهران‌پژوه، درباره این موضوع توضیح می‌دهد: «با عجین شدن خودرو در زندگی روزمره مردم و جمع شدن بساط درشکه‌چی‌ها اغلب راننده‌ها برای جلب مشتری بیشتر و بازارگرمی سعی می‌کردند از ترفندهای مختلفی استفاده کنند. قدیم‌ها خودروها فاقد پخش‌صوت یا رادیو بودند. به همین دلیل، اغلب راننده‌ها سعی می‌کردند با خوش‌وبش و نقل روایت‌های جالب به نحوی با مسافران ارتباط بگیرند تا اینکه به مرور زمان راننده‌ها یا شوفرهای خوش‌صدا شروع کردند به آوازخوانی در طول مسیر که در ماشین دودی هم انجام می‌شد.»
بنا بر این، خواندن تصنیف‌هایی کوچه‌بازاری مانند ترانه معروف ماشین مشدی ممدلی نه بوق نه صندلی و از قند و شکر ساخته‌ام جوجه خروس، آقایان یکی یه دونه خروس و... در هنگام سفر رواج پیدا کرد.
اما قصه ماشین‌نوشت ماجرای جالب‌تری دارد. مطالبی که اغلب برگرفته از دلمشغولی‌های روزمره صاحب خودرو بود. درباره فرهنگ ماشین‌نوشت‌ها «سیدجمال هادیان طبایی‌زواره» کتابی با عنوان «اتول‌نامه» نوشته است که در آن به موضوع همین ماشین‌نوشت‌ها و معروف‌ترین و پر مخاطب‌ترین آنها در میان راننده‌ها پرداخته شده است.
منیعی در این باره می‌گوید: «زیبایی بصری خودروها و اینکه پیام و اثری تلنگرآمیز برای ذهن مخاطب داشته باشد برای راننده‌های تهران قدیم بسیار مهم بود و به همین دلیل سعی می‌کردند وسیله نقیله‌شان را با بهترین شکل و نوشته‌ها تزیین کنند و به نحوی تو چشم شهر باشد؛ از جمله: عمرا اگر لنکه‌ام را پیدا کنی / خدایا هیچ جوانی را نامراد نکن/ مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید / سلام جیگر طلا / ناظم نظم جهانی کی می‌آیی / خدا کند که بیایی و..»
کد خبر 848729 برچسب‌ها هویت شهری تهران اتومبیلرانی
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان